هنوز وارد ساختمان نشده‌اید که با دیدن یک صحنه دردناک خشکتان می‌زند. دو نفر زیر بغل جانبازی را که هنوز یادگار‌های جنگ را از خود جدا نکرده گرفته‌اند تا از روی ویلچر بلند شود و از پله‌ها پایین بیاید.
هر چه به دور و بر نگاه کرده‌اید هیچ مسیر ویژه‌ای برای جانبازان و کم‌توان‌های حرکتی نیافته‌اید. با خود می‌اندیشید که درکنار این همه سنگ‌های قیمتی کف و خرج‌تراشی‌های گوناگون این ساختمان، یک مسیر شیب‌دار حق این عزیزان نبوده است؟
سرنخ خیس
گویا نصب وحشتناک‌ترین تابلوی موجود در دنیا روی دکل‌های برق نیز نتوانسته است برخی را از این محل دور کند. یک جمجمه و 2 استخوان که به صورت یک ضربدر روی هم قرار گرفته‌اند برای هر عاقلی نماد مرگ است و هشدار می‌دهد که بالا رفتن از این دکل یا هر نوع نزدیک شدن به کابل‌های فشارقوی برق مساوی با مرگ است. اما تصویری که فرهاد مشعشعه برای ما ارسال کرده است نشانگر این موضوع است که برخی کودکان و حتی والدین آنها چنین هشدار‌هایی را جدی نمی‌گیرند.
کافی است کمی آب، روی نخ‌های این بادبادک ریخته باشد. به طور‌حتم گرفتن سر نخ خیسی که یک طرفش دست بچه است و طرف دیگر آن متصل به کابل فشار قوی، به حوادث جبران‌ناپذیری ختم می‌شود.
گاهی نیز کودکان و حتی بزرگسالانی که در اطراف دکل‌های فشار قوی برق هستند، برای جلب توجه دیگران از این دکل‌ها بالا می‌روند و سوژه صفحه حوادث روزنامه‌های فردا می‌شوند.
شناسایی قبل از ورود
این روزها آیفون‌های تصویری به خیلی از خانه‌ها راه پیدا کرده‌اند اما هنوز هم دیده می‌شود که مخصوصا در مجتمع‌های مسکونی ساکنان بدون شناسایی افراد به راحتی در خانه را به روی افراد غریبه باز می‌کنند.
در مواردی مشاهده شده است که عده‌ای از سارقان با معرفی خود به عنوان ماموران شرکت‌های مختلف مانند آب،گاز یا برق تلاش می‌کنند تا از کم دقتی یکی از ساکنان برای ورود به مجتمع‌های مسکونی سوء استفاده کنند.
ماموران بررسی کنتورهای خانه‌ها همگی دارای کارت‌های شناسایی هستند که شما می‌توانید به دقت مشخصات آنها را برای ورود به خانه بررسی کنید. در صورتی که حال و حوصله این کار را ندارید مسئولیت این کار را به عهده سرایدار خانه بگذارید تا وی به صورت حضوری با شناسایی افراد، در خانه را باز کند. بهتر است در دنیای جدید هم با وجود آیفون‌های تصویری قصه شنگول و منگول برای بچه‌ها خوانده شود!
انعام، بیشتر ازهزینه اسباب‌کشی
اسباب‌کشی یکی از مصیبت‌هایی است که مستاجرها باید معمولا سالی یک بار آن را تحمل کنند. در میان مشکلات مختلف در اسباب‌کشی اما استفاده از موسسه‌های حمل و نقل بار ماجرای خاص خود را دارد. معمولا در تماس تلفنی با این موسسه‌ها همه آنها قیمت‌های تقریبا یکسانی را برای حمل اثاثیه منزل به جز بارهای ویژه مانند گاو صندوق و پیانو اعلام می‌کنند.
مشکلات زمانی آغاز می‌شود که کارگران زحمتکش این موسسه‌ها بعد از آمدن به محل خانه خواستار پرداخت هزینه‌ای بیشتر از مبلغ اعلام شده برای جابه‌جایی وسایل مختلف مانند یخچال‌های معمولی، شیشه میز، بوفه و ... می‌شوند. علاوه بر این، خوانندگان در تماس با روزنامه اعلام کرده‌اند که با وجود هزینه گزاف اجاره‌خانه‌ها گاهی مجبور شده‌اند بیشتر از هزینه اسباب‌کشی پول صرف دادن انعام بکنند.
